شواهد تجربي در تأييد توانايي دين براي تأمين سعادت دنياي انسانها
شواهد تجربي در تأييد توانايي دين براي تأمين سعادت دنياي انسانها
براي تاييد توانايي دين براي تامين سعادت دنياي انسانها به برخي شواهد تجربي از نياز به دين و تاثير مثبت آن در حيات مادي انسان اشاره ميکنیم :
ديويد برنت، استاد روان شناسي طب كودكان و اپيدمي شناسي دانشگاه پترزبورگ آمريكا، فاصله گرفتن از دين را از عوامل گرايش به خود کشي معرفي ميکند: «دليل خودكشي ها انواع مسائل اجتماعي است. خانواده ها ديگر در كنار اقوام و قبيله خود زندگي نمي كنند و از دين و سنت ها فاصله گرفته اند» .
پروفسور هربرت نبسن و همكار او مارج ستارك از دانشكده پزشكي دانشگاه هاروارد بر ارتباط جسم و روح تاكيد دارند. پروفسور هربرت نبسن، استاد دانشکده پزشكي هاروارد، متخصص قلب و رئيس مؤسسه پزشكي جسمي و مغزي، در كتابي به نام شفاي جاوداني؛ قدرت و بيولوژي ايمان كه مبتني بر تحقيقات سيساله است آورده است: تكيه بر معنويات و ايمان و اعتقاد به آيين ديني، عامل بسيار مؤثري در مقابله با امراض است و در شفاي كساني كه از وسايل و تكنولوژي و داروهاي جديد پزشكي استفاده مي كنند، نقش بزرگي دارد. او بر پايه تحقيقات خود و همكارانش نشان ميدهد كه آن عده از بيماران كه به دين اعتقاد و ايمان دارند و از خصايص و آداب معنوي بهره مند هستند، در كسب بهبودي و شفا بر آن عده از بيماران كه از دين و معنويات دوري مي جويند، برتري دارند و جلوتر هستند. مطالعات و تحقيقات او ثابت كرده است كه « ساختمان مغز انسان به قدري كامل و پيچيده است كه نه تنها عضلات بدن از آن استفاده ميكنند؛ بلكه شبكه هاي اطلاعاتي و ارتباطي مغز، مراكز اعتقادات، ايمانها ، ارزشها، انديشه ها و احساسات افراد است. تزكيه، دعاي روز و اقامه مرتب نماز، نه تنها حس راحتي و آرامش را در بيماران افزايش ميدهد؛ بلكه تاثير مثبت تر و بيشتري در عمليات جراحي و تجويز داروها دارند .
پژوهشگران با تحقيقات خود نشان دادهاند که افراد در محيطهاي معنوی کمتر از محيطهاي غير معنوی دچار افسردگي ميشوند. تحقيقات متعدد پژوهشگران، امروزه به روشني از نقش مثبت نماز، نیایش، دعا و اعمال و باورهاي مذهبي در سلامت رواني و پيشگيري از آسيبها و بزهکاريها و حتي درمان بيماريهايي چون سرطان، پرده برداشته است.
كارل يانگ روان كاو مي گويد: "در طول سي سال گذشته افراد زيادي از مليت هاي مختلف جهان متمدن با من مشورت كردند و من صدها تن از بيماران را معالجه و درمان كرده ام اما از ميان بيماراني كه در نيمه دوم عمر خود به سرمي برند (يعني از سي و پنج سالگي به بعد) حتي يك بيمار را نيز نديدم كه اساساً مشكلش نياز به گرايش ديني در زندگي نباشد. به جرأت مي توانم بگويم كه تك تك آنان به اين دليل قرباني بيماري رواني شده اند كه آن چيزي را كه اديان موجود در هر زمان به پيروان خود مي دهند نداشتند و تك تك آنان فقط وقتي به دين و ديدگاههاي ديني بازگشته بودند به طور كامل درمان شدند. نابراين حتي جوامع غربي هم متوجه شده اند كه براي درمان بيماري هاي روحي بايد به دين پناه برد و چون دين اسلام خاتم اديان و اكمل اديان است پس منشأ اصلي آرامش را بايد در آن جست. قرآن كريم كه بزرگترين معجزه پيامبراكرم(ص) است و تمام آنچه را كه بشر براي هدايت نياز داشته و در آن آمده است، كاملترين نسخه براي آرامش روح است.
با اطمينان ميتوان گفت که انسان دورافتاده از دين، با ناکامي در رسيدن به نيازهاي فطري خود، روز به روز به دين و هدايت الهي احساس نياز بيشتري پيدا خواهد کرد و به اين حقيقت با تجربه تلخ خود دست خواهد يافت که راه رسيدن به آرامش و سعادت، حتي دنيوي آن در گرو پيروي از دين است.
باد خشم و باد شهوت، باد آز برد او را که نبود اهل نماز