قرآن و آداب تلاوت

باز گویم آنچه در جان مضمر است

این کتابی نیست چیز دیگر است

چونکه در جان رفت جان دیگر شود

جان چو دیگر شد جهان دیگر شود

پیامبر می فرماید : بیشتر منافقان در امت اسلام قرآن خوانان هستند. و عذاب زودتر به قرآن خوانان بی عمل و فاسد می رسد تا به بت پرستان و کافران.

گفت بد کار را بد کیفر است      گفتم بدکار از منافق بهتر است

قرآن را درس می دهیم و می خوانیم و حروف و اعرابش را درست می کنیم ولی به آن عمل نمی کنیم و درعمل پیرو هوسهایمان هستیم. آیا بهتر نیست معلمان عزیز به جای رو خوانی قرآن و درست کردن حروف و اعراب کلمات به شیوه ای نو آنرا برای حاضران تفسیر کنند تا در زندگی روز مره آنرا به کار بگیرند و عزیزان به جای اینکه قرآن را عربی بخوانند و گریه کنند یکبار قرآن را به زبان مادری بخوانند تا لااقل بدانند در آن چه نوشته است، کسی که ترجمه قرآن را نخواند بهره زیادی از قرآن نمی برد چون کسی که قرآن می خواند بایستی حرمت قرآن را نگاه دارد و حرمت قرآن در این است که به دستوراتش عمل کنید. بی شک هدف از قرآن تنها خواندن و گریه کردن نیست و خواندن قرآن فقط برای یادآوری است که انسان دستوراتش را فراموش نکند چرا که انسان ام المفاسد و ام المعایب است و یادآوری هم برای عمل کردن است مثل اینکه کسی از رئیسش نامه ای بدستش برسد که چند تا کار را انجام دهد، ولی او بنشیند و با صدای قشنگی فقط نامه را قرائت کند و هیچ یک از کارها را انجام ندهد، یقین بدانید رئیس سخت او را جریمه می کند.

« ذلك الكتب لا ريب فيه هدي للمتقين » : اين قرآن كه محمد براي شما مي خواند شك و شبهه اي در آن نيست كه از طرف خداوند است و راهنماست براي تقوي پيشگان، بوسيله فرمان بردنشان از دستورات خداوند و دوري نمودنشان از آنچه كه خداوند حرام كرده است تا بدان وسيله از آتش دوزخ دور شوند.

کلید گنج سعادت قبول اهل دل است     مباد آنکه در این نکته شک و ریب کند

« الذين يومنون بالغيب و يقيمون الصلوه و مما رزقنهم ينفقون » : آنان كه به آنچه از آنها غايب است ( عالم ماوراء و متافيزيك شامل محشر، بهشت و دوزخ ) ايمان مي آورند و نمي گويند چيزي كه از ادراك حواس ما خارج است و با چشم سر نمي بينيم چرا باور كنيم كه دنيا نقد است و آخرت نسيه، و نماز را با رعايت اركان وسنن و آداب آن در اوقات تعين شده برپا مي دارند و از آنچه به ايشان روزي داده ايم به شكرانه اينكه آنها را از ديگران بي نياز كرده ايم انفاق مي كنند و زكات مي دهند. چرا كه آنها مالشان را نه فقط به زور بازوي خود بلكه رحمتی از سوی خدا می دانند كه به هر كسي كه استحقاق داشته باشد از عقل و علم و مال دنيا خواهد بخشيد ( الرحمن الرحيم )، و بزودي آن را از كساني كه لياقت ندارند باز مي گيرد.

و اما بعد پیامبر می فرماید قرآن شفای دلها و روحهای انسانهاست و بزرگترین شفاعت کننده در قیامت قرآن است و قرآن در هر پوستی وارد شود آتش جهنم در آن اثر نخواهد کرد. و هنگام وفات فرمود من می روم و دو معلم در بین شما به جا می گذارم یکی گویا و یکی خاموش معلم گویا قرآن است و معلم خاموش مرگ. ولی افسوس امروز معلم گویا خاموش است و معلم خاموش فراموش شده است. یا ایها الناس یونس 57

نسخه قانون ما عین شفاست     مصحف ما مستفاد از مصطفاست

نه ملک بودی نه دلخسته زخاک     ای بشیر ما بشر بودی و پاک

خداوند در تورات می فرماید: ای بنده من شرم نمی کنی که اگر نامه یا پیامی از برادری به تو برسد حتی اگر در راه باشی به طرفی چرخیده و می نشینی و حرف به حرف نامه را می خوانی و در معنی آن فکر می کنی، و این کتاب من نامه ای است که من برای تو فرستاده ام تا در آن فکر کنی و با دستورات انسان سازش زندگی کنی ولی تو از آن فرار می کنی و اگر هم بخوانی در آن فکر نمی کنی و به آن عمل نمی کنی، جز اندکی از شما که شب در آن فکر کرده و روز به آن عمل می کنند. یکی از بزرگان می فرماید وقتی من می خواهم با خدا صحبت کنم نماز می خوانم و وقتی خدا می خواهد با من صحبت کند قرآن می خوانم.

پيامبر مي فرمايد : مثال مؤمني كه قرآن را مي خواند مانند ترنج است بويش معطر است و طعمش خوشمزه ، به همين خاطر است كه مردم از مصاحبت و هم نشيني با كساني كه در درياي بي كران قرآن و عرفان غواصي مي كنند لذت مي برند، در حقيقت آنچه كه ديگران را به سوي آنها مي كشاند طعم و بوي قرآن است و آنها چيزي از خود ندارند.

باز گویم آنچه در جان مضمر است      این کتابی نیست چیز دیگر است

چونکه در جان رفت جان دیگر شود     جان چو دیگر شد جهان دیگر شود

قرآن  را آهسته بخوانید و در آن فکر کنید تا عظمت سخن خدا را بشناسید. گفتن کلمه آتش با زبان کار آسانیست و همه طاقتش را دارند که کلمه آتش را به زبان بیاورند ولی هیچ کس طاقت خود آتش را ندارد. همچنین اگر حقیقت معانی قرآن آشکار شود هفت آسمان و زمین طاقت آنرا ندارند همچنانکه خداوند می فرماید اگر ما این قرآن را بر کوه بزرگی نازل می کردیم تو آن کوه را می دیدی که از ترس پاره پاره می شد و می شکست.      

آسمان بار امانت نتوانست کشید     قرعه کار به نام من دیوانه زدند

در حال نماز یا خواندن قرآن گریه کنید تا رحم از دل نرود اگر چشم گریه نمی کند دل باید گریه کند. گریه نکردن از سختی دل است و سختی دل از گناه زیاد است و گناه زیاد از آرزوی زیاد است و آرزوی زیاد از فراموشی مرگ است و فراموش کردن مرگ سرآغاز همه بدبختی هاست. چرا که اگر انسان اندیشه گر و متفکر باشد تنها موعظۀ مرگ او را کفایت می کند. چرا که هر لحظه ممکن است مرگ او را برباید و او بر هیچ چیزی قادر نباشد در حالی که چند لحظه پیش در اوج قدرت بود. {کفی بالموت واعظاً- موعظۀ مرگ دانایان را کفایت است}

تو آنی که از یک مگس رنجه ای   که امروز سالار و سر پنجه ای

به حالی شوی باز در قعر گور    که نتوانی از خویشتن دفع مور